Tuesday, September 23, 2008

I was plagiarized (again #4)

ข้อความข้างล่างนี้มาจาก SingleBed's bLOG ลงวันที่ 28 สิงหาคม

ผม(เพิ่งพบว่า)โดนลอกงานเขียนอีกแล้ว...

วันนี้ ผมเขียนข่าวเรื่อง Rozen Maiden ซึ่งจะต้องอ้างอิงถึงเรื่อง "นินเกียวโมเอะ" จึง search ข้อมูลเพื่อตรวจทาน แต่สิ่งที่ผมพบก็คือ มี link ของคนที่ลอกส่วนหนึ่งของงานเขียนของผม (นับเฉพาะคนที่ไม่ลงแหล่งอ้างอิงมาที่ผม)

ไอ้เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่เลยครับ เพราะผมโดนลอกมาหลายครั้งแล้ว และไอ้เรื่อง "อะไรคือโมเอะ" นี่แหละที่ทั้งโดนลอกและเอาไปดัดแปลง (ไม่ได้เขียนขึ้นใหม่ด้วย แค่ตัดต่อคำ)

ดูหลักฐานได้ที่นี่ (click)
(เป็นการจับภาพมาจาก http://www.dek-d.com/board/view.php?id=1113619)
ถ้าคนที่เป็นสมาชิกบล็อกผมก็คงรู้ว่ามันมีส่วนที่นำงานเขียนของผมมาดัดแปลง จุดที่น่าสนใจ (และน่าเศร้า) ก็คือ จุดที่มีคำอธิบายๆยาวๆก็คือส่วนที่นำของผมมาดัดแปลง...

น่าเบื่อครับ มันเหมือนกับเป็นกลไกทางสังคมเน่าๆของคนไทยไปแล้ว

▼ ไปลอกงานเขียนคนอื่นมาลงบล็อกตัวเองเพื่อขอ comment (ไม่ลงแหล่งอ้างอิง หรืออ้างว่าลืม)
▼ ไปลอกงานเขียนของคนอื่นมาเป็นของตัวเองแล้วโพสต์ลงเว็บบอร์ดเพื่อโชว์ว่าตัวเองมีความสามารถ/เรียกร้องความสนใจ

เด็กไทยสมัยนี้มีแค่นี้เองหรือครับ?

คนที่ลอกไปเนี่ย (หรือที่กำลังคิดที่จะลอก) เคยคิดไหมครับว่าจะต้องแลกกับอะไร ปัจจุบันคนทำ content ในด้านนี้ให้อ่านกันฟรีๆมันก็น้อยอยู่แล้ว (ที่จริงต้องบอกว่าแทบจะไม่มี) ระหว่าง "เขียนให้อ่านฟรีๆ" กับ "เขียนให้คนอื่นลอก" เนี่ยมันต่างกันเยอะครับ อย่างน้อยก็สำหรับผม

ผมขอสารภาพว่าผมอยากจะเขียนทุกอย่างที่อยากเขียน (รวมทั้งเรื่องเกมที่ผมเลิกเขียนเพราะโดนคนลอก) แต่ทุกครั้งที่คิดถึงการถูกลอกงานเขียน ผมคิดว่าอย่าแกว่งเท้าหาเสี้ยนดีกว่า เอาเวลาว่างไปดูอนิเมที่เก็บไว้เพียบดีไหม? พูดตรงๆว่าหลายครั้ง ผมคิดว่าการทำบล็อก Akihabara Stalker นี้ก็เป็นการแกว่งเท้าหาเสี้ยนเหมือนกัน

Wednesday, June 18, 2008

Copy & Paste Hero #2

วันนี้เขียนเรื่อง Lord of Vermilion อีกครั้ง จึงเจองานเขียนโดนลอกอีกแล้วครับ ที่ PlayPark.com โดยคนที่มีตำแหน่งถึง Moderator

มัน Copy & Paste สิ่งที่ผมเขียนไว้ทั้งหมด และไม่ลง credit (ดูหลักฐานได้ที่นี่)

Thursday, April 10, 2008

Member Subscription

SingleBed's bLOG ได้นำเสนอทั้งเนื้อหาสาระ ข่าวสาร และความบันเทิง (อนิเม เกม บันเทิงญี่ปุ่น สังคมญี่ปุ่น เทคโนโลยี ปรัชญา เซ็กส์) มาตั้งแต่ 31 ตุลาคม 2005 จนถึงตอนนี้ ประกอบไปด้วยกว่า 1,900 โพสต์ ในจำนวนนั้นมีงานเขียนที่ถูกเขียนขึ้นเองและงานแปลมากมายโดยนาย SingleBed งานเขียนเหล่านั้นมีจุดประสงค์เพื่อฝึกฝีมือและเพิ่มประสบการณ์ในงานเขียนของตัวเอง และมีจุดประสงค์เพื่อให้ความรู้และบันเทิงแก่ผู้อ่าน

แต่เนื่องจากมีหลายกรณี เช่น
ตัวอย่างที่ 1
ตัวอย่างที่ 2
ตัวอย่างที่ 3
ตัวอย่างที่ 4
ตัวอย่างที่ 5
ตัวอย่างที่ 6
ตัวอย่างที่ 7

ซึ่งบุคคลเหล่านี้ ได้นำงานเขียนจาก
SingleBed's bLOG ไปหาผลประโยชน์ใส่ตัวเอง (ชื่อเสียง/ทรัพย์) หรือนำไปใช้โดยไม่ได้คำนึงถึงผู้ที่สร้างสรรค์งาน

SingleBed's bLOG จึงมีความจำเป็นที่จะต้องปิดบล็อก และให้แต่สมาชิกเท่านั้นที่เข้าอ่านได้

ผู้ที่สนใจจะสมัครเป็นสมาชิก สามารถทำได้โดยการส่ง E-mail แนะนำตัว มาที่
XXXXXXX โดยใช้ E-mail ของ ISP, web hosting, สถานศึกษา, บริษัท เท่านั้น ห้ามใช้ free E-mail (อย่างเช่น Hotmail, Gmail, Yahoo, ฯลฯ) เมื่อส่งแล้ว ให้รอรับ E-mail แจ้งวิธีเข้าชม (ถ้าผ่านการพิจารณา)

อย่างไรก็ตาม ถ้ายังพบว่ามีผู้นำเนื้อหาจากในบล็อกไปเผยแพร่ที่อื่นอีก ทางนี้จะทำการลบและแบนสมาชิกทั้งหมดในฐานข้อมูล



ข้างล่างนี้เป็นตัวอย่างของสิ่งที่อยู่ในสาขาแรก
Image Hosted by ImageShack.us
Image Hosted by ImageShack.us

I was plagiarized (again #3)

เพิ่งเปิดบล็อกให้คนที่ไม่ใช่สมาชิกเข้าได้แค่หนึ่งวัน ดันมาเจองานเขียนของตัวเอง เรื่อง "อะไรคือ โมเอะ" โดนลอกไปลง Uncyclopedia โดยไม่ให้ credit ซ้ำยังถูกแก้ไขดัดแปลง นี่ยังไม่รวมประเภทของโมเอะที่ผมเคยตอบเล่นๆในกระทู้ที่ GG เมื่อ 2 ปีที่แล้วด้วย

คิดไปคิดมา
ผมขอปิดบล็อกสาขาแรก แบบถาวรเลยดีกว่า (ให้ดูได้แต่สมาชิกเหมือนเดิม)

ตอนแรกผมเปิดให้คนทั่วไปเข้าชมอีกครั้งเพราะมี sponsor จะได้เหมือนไม่เขียนให้ลอกเปล่าๆ แต่ลองคิดอีกที

1) เงินที่ได้จาก sponsor นั้นเทียบไม่ได้กับค่าของงานที่ผมเขียน และเทียบไม่ได้เลยถ้างานเขียนของผมจะถูกนำไปหาผลประโยชน์ซ้ำๆ

2) ถ้าเปิดให้พวกไร้สมอง+ไร้จิตสำนึกอ่าน มันก็เหมือนกับการยอมรับ และสนับสนุนทางอ้อม

3)
การปิดนี้ถือว่าเป็นการประท้วงพวกนี้และเป็นการตอบโต้ที่ดีที่สุด


◆◆◆◆


สิ่งหนึ่งที่ผมอยากฝากไว้ก็คือ "งานเขียน" สำหรับคนบางกลุ่มนั้นหมายถึงชีวิต คนกลุ่มนั้นคือนักเขียนที่เขียนเพื่อหาเลี้ยงชีพของตัวเอง คนบางคนนั้นอาจจะใช้เวลาทั้งชีวิตเขียนหนังสือดีๆได้เล่มเดียว แต่หนังสือดีๆเล่มเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขามีเงินใช้ไปจนตาย จากค่าลิขสิทธิ์และค่า % ยอดขาย